Wydatki na JPK jako koszt podatkowy

Wydatki poniesione przez spółkę na wdrożenie JPK, a także wydatki, które spółka dopiero poniesie w związku z wprowadzeniem KSeF, mogą być uznane za koszty pośrednie

O wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wystąpiła spółka, która zajmuje się świadczeniem usług biznesowych dla podmiotów z grupy kapitałowej i w swojej działalności korzysta z systemu informatycznego SAP. Spółka nie jest właścicielem systemu, nie przysługują jej też prawa wynikające z licencji, natomiast korzysta z niego na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z podmiotem powiązanym, który jest właścicielem tego systemu.

W związku ze zmianami w przepisach podatkowych, spółka zawierała z dostawcami usług informatycznych umowy o wdrożenie odpowiednich zmian w systemie, dotyczących Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK). Koszty prac, już wykonanych i zafakturowanych przez zewnętrznego wykonawcę, spółka zakwalifikowała jako swoje koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia (koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami - koszty pośrednie).

Wystawiaj i wysyłaj darmową e-fakturę KSeF w programie fillup e-faktury
W programie fillup e-faktury szybko i łatwo wystawisz oraz wyślesz darmową e-fakturę w KSeF. Najlepsze rozwiązanie do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur.
Wystaw e-fakturę w systemie KSeF już teraz »

We wniosku o indywidualną interpretację podatkową (sygnatura 0111-KDIB2-1.4010.227.2022.1.MKU) spółka postawiła tezy, że:

• wydatki poniesione na wdrożenie nowych rozwiązań informatycznych w użytkowanym przez nią systemie zostały prawidłowo zakwalifikowane jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostały poniesione,
• przyszłe wydatki na aktualizowanie istniejących i wdrażanie nowych rozwiązań informatycznych w użytkowanym przez nią systemie, na przykład wynikające z wprowadzenia KSeF, również powinny zostać zakwalifikowane jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostaną poniesione.

Uzasadniając takie stanowisko, spółka powołała się na art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który definiuje koszty uzyskania przychodów jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszty uzyskania przychodów mogą mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na wysokość osiąganych przychodów. Zdaniem spółki, wydatki związane z wdrożeniem nowych funkcjonalności systemu lub ich późniejszą modyfikacją, które są niezbędne dla wykonywania przez spółkę jej obowiązków, zostały prawidłowo zakwalifikowane jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostały poniesione. Taki sam sposób postępowania powinien zostać zastosowany także w odniesieniu przyszłych wydatków spółki na modyfikację istniejących lub wdrożenie nowych funkcjonalności systemu, na przykład dotyczących systemu KSeF).

W ocenie spółki, zarówno w omawianym stanie faktycznym jak i w zdarzeniu przyszłym, analizowane wydatki spełniają łącznie następujące przesłanki:

• są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie powodują powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej,
• nie powodują zwiększenia wartości początkowej istniejącej wartości niematerialnej prawnej (uprzednio przyjętej do używania).

Wypróbuj wystawianie e-faktur bez konsekwencji w KSeF DEMO
Sprawdź działanie Krajowego Systemu e-Faktur wystawiając próbną e-fakturę w programie fillup KSeF DEMO. Zdobądź dostęp do KSeF DEMO, wystaw e-fakturę bez konsekwencji prawnych i sprawdź działanie systemu.
Wystaw próbną e-fakturę w systemie KSeF DEMO już teraz »

Wydatki ponoszone na modyfikację systemu mają na celu dostosowanie go do wymogów zmieniających się przepisów podatkowo-rachunkowych. Jako że katalog wyłączeń z kosztów podatkowych, zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy, nie wymienia tego typu wydatków, należy uznać, że spełniony jest warunek poniesienia kosztów w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Spółka ocenia też, że wydatki związane z wdrażaniem lub modernizacją funkcjonalności systemu - zarówno te już poniesione, jak i dopiero planowane - nie spowodowały ani nie spowodują powstania nowej wartości niematerialnej i prawnej, która podlegałaby amortyzacji; nie spowodują też zwiększenia wartości początkowej istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej. Wprawdzie ustawa o CIT określa warunki, po spełnieniu których amortyzacji podlegają m.in. nabyte od innego podmiotu i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe i licencje, jednak spółka nie jest właścicielem systemu, a umowa zawarta z właścicielem systemu nie jest umową licencyjną. Uprawnienia przysługujące spółce ograniczają się wyłącznie do możliwości korzystania z tego oprogramowania. W konsekwencji sam system nie stanowi dla spółki wartości niematerialnej i prawnej.

Spółka zauważyła też, że gdyby nawet system był własnością spółki lub stanowił przedmiot udzielonej jej licencji, to wydatki związane z jego modyfikacją czy wyposażeniem go w dodatkowe funkcjonalności nie mogłyby zostać uznane za ulepszenie takiej wartości niematerialnej i prawnej. Przepisy ustawy o CIT nie zawierają uregulowań pozwalających na zwiększenie wartości początkowej (ulepszenie) istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej. Ulepszenie, jako kategoria prawna, funkcjonuje jedynie w odniesieniu do środków trwałych.

Jednocześnie nowe funkcjonalności systemu nie mogą działać bez tego systemu - nie stanowią odrębnego, samodzielnego oprogramowania, które nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Funkcjonalności te stanowią nierozłączny element systemu i mogą być wykorzystywane tylko razem z nim.

Zdaniem spółki to powoduje, że wydatki - zarówno te, które spółka już poniosła w związku z wdrożeniem nowych funkcjonalności systemu, jak i te które zamierza dopiero ponieść w przyszłości, są / będą dla niej kosztami uzyskania przychodu, innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostały już lub dopiero zostaną poniesione. Nie ma podstaw, aby kwalifikować je jako nakłady na wytworzenie nowych lub ulepszenie istniejących wartości niematerialnych i prawnych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego tej oceny.